Levensverhalen
Wat hebben deze mensen van het leven geleerd. Lees hun levensverhalen. In memoriams.
Wat hebben deze mensen van het leven geleerd. Lees hun levensverhalen. In memoriams.
Ruurd valt mij direct op als ik hem zie, ergens in september. Blote voeten, ontblote buik, zittend op een bank. Met een schilderij van een bootje op zee, twee jongens in een roeiboot waarover Ruurd zegt dat het vluchtelingen zijn, roeiend in een bootje want er is geen kust te zien.
Als ik Abdelkader ontmoet vertelt hij vol passie verhalen over Tunesië. Daar werd hij in 1980, in de hoofdstad Tunis, geboren en daar wil hij ook begraven worden. Zijn ouders wonen nu nog in Tunesië en hij heeft zo vaak mogelijk contact met hen, bijna elke dag.
Aangezien hij later, 2011, naar Dordrecht in Nederland kwam, was hij geen oorlogsvluchteling en kwam hij niet in aanmerking voor een verblijfsvergunning. Op grond van het Nederlanderschap van zijn inmiddels twaalfjarige zoon, zou hij dat wel kunnen krijgen. Echter hij had geen bewijs van zijn vaderschap.
Ik was een jaar of vijf en speelde in mijn eentje buiten. We woonden in de Makassarstraat, in de Indische buurt. Rond etenstijd liep ik terug naar huis, op dat moment kwam mijn vader naar buiten. Hij had een vuilniszak bij zich met daarin wat van zijn spullen.
