“Ik heb met vuur gespeeld en er de consequenties van genomen.”

Opgetekend door: Judith de Jong

Het levensverhaal van Eddy

Een gezellige woning 

Als ik boven kom in de woonvoorziening van het Leger des Heils schalt er stevige gitaarmuziek door de gang. Het komt uit de kamer van Eddy. Toen hij acht jaar was, begon hij met gitaarlessen. Nu heeft hij net een mooie Fender-gitaar gekocht. Naast een gewone versterker heeft hij ook een kleine op batterijen, zodat hij op straat kan spelen waarmee hij wat geld verdient. Na dertien maanden op straat, woont hij hier nu een jaar. Hij heeft het steeds gezelliger gemaakt met foto’s aan de muur en met vlinders en vogels. Een Boeddhabeeldje naast een Haloweenheksje dat duivels kan lachen en een Indiase klankschaal. Eddy is blij met zijn kamer. Eindelijk rust, eten, goed slapen en lekker gitaar spelen.  

Eddy’s jeugd 

Eddy is in 1957 geboren in de Transvaalbuurt in Amsterdam, als tweede van vier zonen. Zijn vader was een strenge communist en had een functie hoog in de partij. Regelmatig mocht Eddy met hem mee naar Felix Meritis, toen nog het hoofdkwartier van de Communistische Partij Nederland (CPN). “Daar kwam ik altijd leuke mensen tegen, Ramses Shaffy, Liesbeth List.” Ook verspreidden zij samen het partijblad ‘De Waarheid’. Zijn vader was fanatiek. “Toen, in de jaren ’70 en ’80 was de CPN geen leuke partij. Sommige kinderen mochten niet met ons spelen omdat wij communist waren.” Zijn vader hing posters op met ‘CPN lijst 1’. “Ik zei nog, pa, doe dat nou niet.” 

Beide ouders kampten met trauma’s. Vader door zijn ervaringen in het verzet en in Duitsland. Hij kreeg ook een 40-45 uitkering. Hij kon zijn trauma’s niet verwerken en werd manisch-depressief. Eddy heeft veel met zijn vader gepraat, nachtenlang. Zijn moeder was als klein meisje van vijf samen met haar broertje en zusje ‘aan de boom gezet’. Hun moeder had hen achtergelaten om nooit meer terug te komen. De kinderen werden gevonden en Eddy’s moeder werd opgevoed in een streng nonnenklooster. Aan die tijd heeft zij onder andere claustrofobie overgehouden, vanwege de vele opsluitingen. Ze heeft haar ouders, broertje en zusje nooit meer gezien. Ondanks de trauma’s van zijn ouders heeft Eddy een fijne jeugd gehad. Hij is er blij mee dat zijn vader en moeder er altijd waren. “Weet je hoeveel het kost om op gitaarles te gaan?”  

Met zijn broer in de problemen 

Eddy kon vooral goed opschieten met zijn oudere broer J.  Zijn broer was moeilijk thuis en woonde later in diverse internaten. “Speciale mensen kwamen met hem praten. Hij had altijd wat. Dan had hij weer een aanrijding met een wagen die nog moest worden afbetaald. Dat hebben mijn ouders allemaal betaald.” 

Samen gingen ze naar de film en naar seksclubs. J. wist Eddy altijd binnen te krijgen hoewel die nog veel te jong was, veertien of vijftien jaar. Er zaten daar veel rechters en advocaten. “Wij pakten hun portemonnee uit hun zak en dan gingen we naar de giro. We hadden blanco cheques waar we geld mee ophaalden. Die had mijn broer bij de drukkerij waar hij werkte achterover gedrukt. Je moest wel een handtekening zetten maar mijn broer was daar erg goed in. Vlak voor zijn achttiende werd hij opgepakt en kreeg twee en half jaar gevangenisstraf.” 

“Mag ik een stukje voor je spelen?” vraagt hij. “Dat is mijn leven gewoon.” Hij improviseert een mooie melodie op zijn gitaar. Op mijn vraag of hij altijd is blijven spelen antwoordt hij: “Nee, hele tijden niet. Ik ben 22 jaar aan de heroïne geweest. Dan ben je alleen maar aan het jagen en jagen.” 

Opleiding en afgekeurd  

Na de basisschool ging Eddy naar de lagere technische school (LTS). Dan stroomde je vanzelf door naar de motorenfabriek van Stork Werkspoor Diesel, bij Kattenburg. Eddy wilde aluminiumlasser worden. Dan kon je goed verdienen. Maar hij kreeg ruzie en nam ontslag, hij was achttien jaar.  

In die tijd was de militaire dienst nog verplicht dus Eddy meldde zich. Maar ook hier gaf zijn CPN-omgeving problemen. De kapitein haalde hem uit de rij en vroeg of hij wel het leger in wilde. Natuurlijk wilde hij dat, hij wilde bij de aan- en afvoertroepen, dan kon hij gratis zijn rijbewijzen halen. Hij werd afgekeurd op S5. “Zo ging dat in die tijd. We moesten in een rij gaan staan, de kapitein liep langs en haalde er allerlei mannen uit omdat ze bijvoorbeeld te mager waren. ‘Gaat u maar naar huis’ kregen ze te horen. Zo werd je gekeurd, net of je een kuddedier bent. En toen ben ik gek gaan doen met mijn broer. Ik ben werkeloos opgegroeid.” 

Dealen en naar India 

Toen zijn broer uit de gevangenis kwam, kreeg deze een huis in de Krugerstraat. Eddy woonde nog thuis en mocht bij hem komen wonen. Samen kwamen ze in de dealerswereld terecht, amfetamine (speed).  

Maar Eddy wilde toch wat meer van de wereld zien. Hij verhuurde zijn woning, kreeg een half jaar huur vooruit en vertrok met al zijn broers naar het hippieparadijs India. Fullmoon-parties, punch met LSD, dansen en eindeloos naar de maan kijken. Heroïne was er in overvloed maar dat gebruikte Eddy toen niet. Zijn broers gingen na een paar maanden weer terug naar Nederland maar Eddy bleef ruim een jaar, hij had zijn huis immers verhuurd. 

Trouwen en in de gevangenis 

Toen hij terugkwam woonde een groep Finnen tijdelijk in zijn huis, zeven mannen en een vrouw. Eddy kreeg een relatie met deze vrouw. Samen met zijn broer handelden ze met z’n drieën in Finland. Zij hebben veel plezier gehad. Zij trouwden en zijn vrouw raakte zwanger maar ze was wel verslaafd aan heroïne. Eddy wilde eigenlijk een abortus want heroïne en zwangerschap gaan niet samen. Maar zijn vrouw was al zeventwintig weken zwanger toen hij het merkte. 

Eddy werd in Finland gepakt en zat er een half jaar in de gevangenis. Ook zijn vrouw werd gezocht in Finland. Na de bevalling zat zij eerst in een Nederlandse gevangenis en ze zou worden uitgeleverd. Ze is jong gestorven aan een overdosis. Hun dochtertje was toen twee jaar oud. Ze waren drie jaar bij elkaar.  

Na de dood van zijn vrouw bleef hun dochtertje bij Eddy. Hij nam haar overal mee naartoe, ook naar de Zeedijk. Het is gelukkig altijd goed gegaan mede dankzij haar liefhebbende grootouders en hun buurvrouw. De kinderbescherming wilde het meisje uit huis plaatsen maar de buurvrouw schreef een brief dat dit een heel slecht idee was.  

Een nieuwe relatie 

Eddy ontmoette een nieuwe vrouw. Zij gaf les op een school in Noord. Eddy en zijn dochtertje kwamen bij haar en haar zoon wonen. Eddy en zijn partner G. hebben 35 jaar een relatie gehad. Ze kregen een zoon en hadden toen een gezin met een dochtertje en twee zoontjes. Eddy deed het huishouden en kookte elke dag. G. was druk door haar werk en in het weekend had zij meestal wedstrijden handballen. Eddy vond haar wel een streber maar vond het ook wel prima. “Ik drink, doe alles, ook de slechte dingen maar zij doet dat allemaal niet. Dus ik kan haar daar ook niet mee lastig vallen.” Bij G. hoefde hij eigenlijk nooit risico’s te nemen. Zij regelde alle financiën en ze was heel lijdzaam. Ze hebben samen hele goede tijden gehad. Maar voor Eddy was het eigenlijk te gezapig.  

Gebruiken en afkicken 

Eddy haalde zijn rijbewijs en groot rijbewijs en werd buschauffeur. Maar hij was wel onder invloed van heroïne en drank. Daardoor is hij ontslagen en hij is er niet tegenin gegaan. “Als ik een ongeluk krijg, dan ben ik de rest van mijn leven de lul.”  

Twee keer is Eddy in Zuid-Afrika geweest, om af te kicken. G. moest dan ‘schadebrieven’ schrijven. Eddy heeft die bewaard en laat ze aan me zien. Het laat veel verdriet zien maar er blijkt ook uit dat ze veel van hem houdt. “Zeker, en ik van haar,” zegt Eddy. “Vergeet dat niet.” 

Uiteindelijk heeft ze hem uit huis gezet, waarna hij ruim een jaar op straat woonde. Dat is niet makkelijk geweest. Longontsteking, gevallen, veel met de politie in aanraking geweest voor stelen en heling. “Maar ja, wie met vuur speelt kan zijn vingers branden,” zegt Eddy. 

Terugblik op het leven 

Eddy voelt geen bitterheid als hij terugkijkt op zijn leven. Hij heeft inderdaad met vuur gespeeld en heeft daar de consequenties van genomen. Dat was niet altijd makkelijk maar hij kijkt ook terug op mooie tijden. Vooral zijn buitenlandse reizen hebben veel indruk op hem gemaakt. India, met zijn broers en alleen, en Finland met mysterieuze nevels, spookachtige schemering en heldere luchten. Maar ook Indonesië waar hij met G. zes weken vakantie hield nadat zij een erfenis had gekregen. Ondanks alles is hij een tevreden mens. 

Amsterdam, 17 december 2024 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *