Op 25 februari 2025 overleed Herman aan het Goor in Amsterdam. Een half jaar daarvoor tekende Zwanine Siedenburg zijn levensverhaal op. Tijdens zijn uitvaart las ze zijn verhaal voor, vermengd met haar eigen observaties. De uitvaart was geheel in stijl met zijn wensen, vrolijk en uitbundig.
Na een week nadenken, bellen, en praten met Marian een redelijk beeld gekregen, maar ik weet bij lange na niet alles van hem. Er zijn nog vele vragen onbeantwoord. Nog maar zelden heeft iemand zo consequent zaken voor zichzelf gehouden, en neemt hij die mee in zijn graf.
“Ik weet niet eens zeker of ik hem nog herkend zou hebben..” schreef een van Erics vrienden. Deze zin snijdt door je ziel. Wij hebben met elkaar de foto’s bekeken en dan zien wij een jongen met krullen en een brilletje op. Feestend, en een hoop gezelligheid. Waar is die jongen gebleven.
Jolande vertelde mij dat zij vrijwel direct op zeventienjarige leeftijd verslaafd was. Het heeft dertig jaar geduurd voor zij gecontroleerd is gaan gebruiken. Daarvoor werd er geëxperimenteerd wat ook bij veel mensen fatale gevolgen had. In deze scene groeide Jolande op.
