De mens is een sociaal dier dat opleeft van contact en van gezien worden. Maar wat als de samenleving je nauwelijks opmerkt? Fotograaf Eva Meylink portretteert mensen die geen of weinig netwerk hebben en creëert zo blijvend bewijs van hun bestaan.
Bron: Het ParoolIeder mens diet ertoe, ieder verhaal doet ertoe. Dat is het uitgangspunt van Walk of Life opgericht door drugspastoor Zwanine Siendenburg. Doel is levensverhalen van ‘mensen zonder netwerk’ op te tekenen en bewaren in een databank. Vrijwilliger Jan Hoekema: “Je moet niet wegblijven van moeilijke vragen.”
Bron: Het StraatjournaalEenzame mensen met vaak psychiatrische problemen of een verslaving gaan nu nog dood zonder dat iemand hun levensverhaal kent. In het project Walk of Life, wordt daarom in verschillende steden hun ‘sociaal testament’ verzameld.
Bron: TrouwWat is de zin van het leven? Waarom ben ik hier? In een hevig individualistische samenleving, en zonder het grote verhaal van een kerk dat je begeleidt van wieg tot graf, moeten we veel vragen zelf zien te beantwoorden. Maar hoe?
Bron: VPRO TegenlichtZiet ze een dakloze? Een verslaafde die wezenloos voor zich uit zit te staren? Drugspastor Zwanine Siedenburg stapt eropaf. Ze maakt tijd, knoopt een gesprekje aan en biedt hun een glimlach. Het liefst tekent ze hun levensverhaal op.
Bron: EO