Verhuizen naar een ander land
Mijn vader ging als gastarbeider naar Nederland. Hij kwam een of twee keer per jaar naar Tetouan in Marokko waar wij woonden. De band met mijn vader was er dus niet echt meer, we waren elkaar ontgroeid.
Dan ineens veranderde alles. We gingen verhuizen naar het onbekende Nederland toen ik acht jaar was. Dat was spannend. Dat was een grote omslag in mijn leven. We kwamen in1980 naar Veenendaal. Dat was wel leuk, maar ik moest wennen aan ons gezinsleven met mijn vader en familieleden die ik niet kende. Er waren heel veel regels over geloof en zo. Mijn moeder heeft me opgevoed! Mijn vader sloeg me vaak, hij mishandelde me en ik kon er niet meer tegen. Hij was op een of andere manier in mijn beleving niet mijn vader.
Naar Amsterdam
Toen ik zeventien was, ben ik weggelopen naar Amsterdam. Daar kwam ik een Marokkaanse jongen tegen die de vader werd van mijn kind, een dochter. Ze is nu 33 jaar en ik heb een goede band met haar. De relatie hield geen stand. Mijn vriend was ziekelijk jaloers en sloeg me. Samen met mijn dochter heb ik ook in tehuizen gewoond, in een meidenhuis en op geheime adressen. Dat was een angstige nare periode. Ik wens dit niemand toe!
Ik was doodsbang voor die man, was veel op straat en kwam verkeerde mensen tegen. Zo ben ik in de drugswereld gerold en ik gebruik sinds 1990 drugs, heroïne, coke en daarna base-coke. Ik heb een aantal pogingen gedaan om af te kicken, maar dat is helaas niet gelukt.
Aan de jeugd wil ik meegeven: begin er nooit aan. Het kan je hele leven kapot maken. Maak nooit de fout die ik heb gemaakt.
Tippelen
Ik tippelde op de wallen maar dat werd steeds moeilijker. De politie zat ons achter de vodden. Of ik kreeg weer een proces-verbaal en dan namen ze me mee naar politiebureau Warmoesstraat. Soms kreeg ik alleen maar een waarschuwing.
De meeste mensen weten het niet meer maar er was een tippelzone achter het Centraal Station waar ik veel tippelde. Ik schaam me er niet voor, ik moest wel. Je was daar eigenlijk aan de goden overgeleverd! Je was machteloos eigenlijk. Er zijn heel veel meiden mishandeld, verkracht en beroofd en zelfs vermoord!
Er waren ook mannen die seks zonder condoom wilden, voor weinig, voor vijf gulden. Soms ging ik naar de soa-polikliniek van de GGD op de Groenburgwal. Het was er altijd druk, je kon geen afspraak maken. Voor de meisjes van de straat kon je ’s avonds terecht. Het was toen de aidsperiode en daardoor zijn heel veel meisjes en mannen overleden. Godzijdank had ik een engel op mijn schouder want ik heb het gelukkig niet gekregen!
Op straat leven
Ik heb zes jaar op straat geleefd en ik heb in die periode ook bij een man gewoond. Hij was ziek maar hij was zo lief voor mij. Niet zoals andere mannen zijn die alleen maar seks wilden. Ik kreeg dan een beetje drugs van ze. Vooral in de winter deed ik het want dan had ik tenminste een slaapplaats. Die winters van vroeger waren soms ijskoud!
Soms barste ik in tranen uit van alle ellende waar ik in beland was. Ik heb nooit mensen beroofd of iets in die trant! Maar ik zag soms wel dat de jongens waar ik mee was mensen beroofden. Ik kreeg ook dope van ze. Zo ging het vroeger altijd, nu zijn mensen veel te gierig om te delen!
Warmte in het Mirjamhuis
Er was een huis op de hoek bij de tunnel tussen het Centraal Station en de Ruijterkade, het Mirjamhuis, beter bekend als het huis van de Nonnen. Daar kon je naar binnen gaan en dan kreeg je boterhammen, koffie en thee. Je kon wat rusten en vooral warm worden in de winter. De huiskamer was zeven dagen per week open, van acht uur ’s avonds tot acht uur ’s ochtends. Het was er altijd fijn, de nonnen waren hele lieve goede mensen.
(Bijna) ongelukken
Ik ben door een vrachtwagen aangereden bij de Weesperstraat en kwam twee meter verder terecht. Ik had haast en rende, ik zag hem te laat denk ik. Ook liep ik eens op het spoor bij het Centraal Station. Ik had dagen niet geslapen en ik liep denk ik te slaapwandelen. Gelukkig zag iemand me en ze hebben me weer op het perron getrokken. Zelf had ik daar de kracht niet meer voor.
Hulp van mijn lieve moeder
Als kind had ik geen zorgen. Het leven was toen mooi zonder kopzorgen. Dat ik voor het eerst mijn dochter in mijn armen kreeg, dat was een mooi moment. Ik heb voor haar gezorgd tot haar vijfde jaar. Dat waren hele mooie jaren. Daarna kon ik het zelf niet meer door de dope. Ik heb toen aan mijn moeder hulp gevraagd en die heeft mijn dochter verzorgd. Ze was bij haar in goede handen. Ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven als ze bij een pleeggezin was geplaatst. Door mijn gebruik zag ik haar jaren niet. De band tussen ons is wel altijd goed geweest, ook nu nog.
Mijn moeder is drie jaar geleden overleden maar ik mis haar nog elke dag! Ik ben haar eeuwig dankbaar voor de liefde die ze ons gegeven heeft. Ook mijn twee zussen zijn overleden, dat ging heel snel, ze hadden lymfeklierkanker in de buik. Zij hadden veel pijn en zijn allebei in 2022 overleden. Ze waren heel belangrijk in mijn leven. Ik ben er nog steeds kapot van.
Mijn leven nu
Ik ben blij met mijn huisje. Ik zorg voor mijn twee poezen en ik laat niemand zomaar bij me komen. Dit is mijn plek om tot rust te komen. Ik wil hier sowieso geen mensen die gebruiken want dan krijg ik zeker overlast en ik wil mijn huisje niet kwijt.
Ik heb COPD, ik ben kortademig en vaak uitgeput. Ik zou heel graag willen stoppen met de dope en ik wil ook naar een kliniek gaan. Nu gebruik ik 75 mg methadon en geen heroïne meer. Maar die base-coke is verdomd moeilijk om te stoppen!
Ik moet een heupoperatie ondergaan maar ik moet eerst aansterken tot ik op het goede gewicht ben. Het komt door het leven op straat, want ik ben nog maar 54 en dus veel te jong voor zo’n operatie. Met een gewoon leven zou ik dit nooit hebben gekregen. Ik krijg Nutridrink om aan te sterken. En pillen zodat mijn botten sterker worden.
Ik wil later begraven worden, met een gewone begrafenis. En iedereen is welkom
En als afscheidslied wil ik dan graag laten horen:
Missing You – Diana Ross
Since you’ve been away, I’ve been down and lonely
Since you’ve been away, I’ve been thinking of you
Trying to understand the reason you left me
What were you going through?
Ooh-ooh, ooh-ooh-ooh, I’m missing you
Tell me why the road turns
Ooh-ooh, ooh-ooh-ooh, I’m missing you
Tell me why the road turns
As I look around, I see things that remind me
Just to see you smile made my heart fill with joy
I still recall all those dreams we shared together
Where did you run to, boy?
Refrain
Sometimes I’ve wondered, I didn’t understand
Just where you were tryna go, only you knew the plan
And I tried to be there, but you wouldn’t let me in
But now you’ve gone away, boy
I feel so broken-hearted (oh)
I knew the day we started
That we were meant to be
If only you’d let me
I’ve cried so many tears (oh)
Gotta face now all my fears (oh)
We let time slip away
I need you, boy, here today
There was so much you gave me to my heart, to my soul
There was so much of your dreams that were never told
You had so much hope for a brighter day
Why were you, my flower, plucked away?
Refrain
Oh, don’t understand it (ooh-ooh, I’m missing you)
Ah-hah, can you hear me, baby?
(Ooh-ooh, I’m missing you)
Tell me why the road turns (tell me why the road turns)
(Ooh-ooh, I’m missing you)