Maak van het leven een feest!

Opgetekend door: Karel van Duijvenbooden. Foto: Kim van de Wetering.

Het levensverhaal van Jeroen

Pelgrim van het Universum

Ik ben Jeroen, gestart in Utrecht, vlakbij de Dom
met niets in m’n zak maar m’n hart stond al aan
Geen haast in m’n voeten want tijd is geen baas-
ik kreeg het eeuwige leven, dus ik reis zonder haast

Een wereldreiziger, zonder geld, zonder spijt
ik wandel met zonden op mijn rug, maar m’n ziel is altijd licht
Niet om te dragen, maar om ze te zien –
de mens in zijn zwakte, en tóch zo oprecht misschien

Ik lach met het leven, ik dans met de pijn
ik kijk naar de hemel en voel: dit moet het zijn
Geen route, geen kaart, alleen geloof als mijn kompas
en een vleugje humor, voor als het even anders was.

Dus volg me, als je durft, of blijf even staan
misschien zie je jezelf in de weg die ik ga
Ik ben Jeroen – met een missie, een lach, en een plan:
om de wereld te raken, één ziel per dag als ik kan.


Gá voor het leven

Bovenstaande tekst heeft Jeroen op de website van ‘Roadtripper’ geplaatst en het geeft een mooi beeld van wie hij is en wat hij wil. Ik ontmoet Jeroen op de plek waar hij zijn tekst mee start, op een bankje aan de voet van de Utrechtse Domkerk. Na een gemoedelijke kennismaking gaan we verder in gesprek bij een kop koffie in het Dom-café. Al snel maakt hij duidelijk dat het verleden er niet zoveel toe doet: kijk niet te veel terug; wat gebeurd is, is gebeurd; leef in het hier en nu; geniet daarvan en kijk hooguit vooruit. Gà voor het leven!

Korte terugblik

Toch een korte terugblik. Jeroen is volgens de papieren, geboren in Ieper in Belgisch West-Vlaanderen. Ieper is een stad die vooral bekend is vanwege de verwoesting in de Eerste Wereldoorlog en de dagelijks geblazen ‘Last Post’.

Dat Jeroen van de natuur houdt, is mede te danken aan de vakanties die hij op jonge leeftijd met zijn ouders, twee broers en twee zussen doorbracht op een natuurcamping in Vianden in Luxemburg. Veel woorden wil hij niet aan zijn verleden wijden, wat geweest is, is geweest. Zijn jongste broer is helaas veel te jong overleden in de Finse Hoofdstad Helsinki. Jeroen is vast van plan om daar in de loop van de tijd naar af te reizen om daar een herdenkingsteken voor hem op te richten. Ook de vader van Jeroen leeft inmiddels niet meer.

Jeroen heeft een opleiding tot timmerman gevolgd en later nog iets in de horeca. Maar op de middelbare school was hij eigenlijk het beste in brossen (spijbelen). Als het op hobby’s komt, geeft Jeroen aan dat hij een echte verzamelaar is: postzegels, munten, mooie steentjes. Ook maakt hij graag lino’s (linoleumsneden) mits hij daarvoor de materialen heeft.

Als Jeroen negentien jaar oud is, vertrekt hij voorgoed van huis op zoek naar Vrijheid. Sindsdien heeft hij met zijn familie weinig tot geen contact meer. Jeroen vertelt dat hij zich voelt als ‘een wees’. Er zijn periodes geweest dat hij op zoek was naar wie hij zelf is. Maar het reizen heeft hem geleerd dat hij zich vooral een reiziger voelt die vrijheid zoekt en koestert.

De wereld als attractie  

Wat Jeroen het meest kenmerkt, is dat hij zich een reiziger voelt. Op zijn reis ontmoet hij mensen en elke ontmoeting heeft iets waardevols voor hem. Op de weg waarlangs hij reist, ontvangt hij regelmatig tips en bruikbare informatie. Het reizen bracht hem eerder in Utrecht, een stad waar hij zich als reiziger ook thuis voelt. Hij bezoekt de Jacobikerk, de eetgroep bij Silo en heeft zo door de week zijn vaste pleisterplaatsen in de stad.

Op 24 maart 2025 heeft hij bij de Utrechtse Dom symbolisch een start gemaakt met een nieuwe reis en het voornemen om minimaal tien jaar te reizen. Hij geeft aan dat hij bij zijn reis de zonden van de mensen meedraagt maar dat voelt voor hem niet altijd als een zware last. Zelfs slapen doet hij vaak reizend, hij slaapt namelijk regelmatig in de trein. Dan pakt hij ’s avonds laat de trein van Utrecht naar Amsterdam of Rotterdam of elders in het land en zo komt hij aan zijn slaap toe. Natuurlijk wordt hij weleens wakker gemaakt door het treinpersoneel en ook krijgt hij met regelmaat een boete, maar die boetes belanden ergens op een grote stapel. Met het mooie weer vindt hij het ook prima om in de buitenlucht te slapen; er zijn zoveel mooie plekjes waar je prima kunt overnachten.

Op zijn reis ziet Jeroen de wereld als een attractie en het leven als een toneel, bij voorkeur een komedie. Jeroens verzamelinteresse verhoudt zich natuurlijk soms lastig tot zijn reizende vrijheidsdrang. Te veel materiële zaken zijn natuurlijk lastig mee te nemen als je op reis bent. Daarom verzamelt Jeroen nu vooral vriendschappen. Vrienden helpen hem ook regelmatig, zowel rechtstreeks als indirect aan de benodigde spullen. Zo ontvangt hij vaak op wonderlijke wijze de dingen die hij wenst.

Mystery Guest

In zijn reizend bestaan voelt Jeroen zich het meest thuis in de rol van ‘Mystery Guest.’ Ontmoetingen zijn mooi, maar de reiziger Jeroen blijft ook graag de mysterieuze wandelaar die zijn eigen weg gaat en Vrijheid hoog in het vaandel heeft staan. Sommige mensen vinden het moeilijk zijn vrijheid te respecteren. Dan kan Jeroen daar soms duidelijk en stevig op reageren: respecteer mijn vrijheid! Nee, ruzie zoeken is zeker niet Jeroen zijn ding en daar is hij nooit op uit. Maar hij wil wel dat de mensen zijn vrijheid respecteren. Aan het eind van het gesprek vat Jeroen zijn levensfilosofie nog eens in een aantal pakkende oneliners samen:

  • Doe je ding, kijk niet terug maar gá voor het leven
  • Wat gebeurd is, is gebeurd, kijk vooruit!
  • Zoek naar het beste van het beste
  • Everything is possible… see it big, keep it simple

Maak van het leven een feest

We komen nog even te spreken over zijn naam. Jeroen komt van Jeronimus wat weer van het Griekse Hieronymus komt en betekent (met een) Heilige naam. Een naam waar je trots op mag zijn!

Dit is wat Jeroen ons wil meegeven: maak van het leven een feest! Jeroen vertelt over zijn favoriete muzieknummer: ‘Treur Niet’

(Ode aan het leven) van de Nederlandse rapper Diggy Dex;

En als de klok luidt; het tijd is…

Wat zijn dan de woorden die je mee zou willen geven?

Hier, dus bij deze, mijn ode aan het leven…

Ik heb het zilver al gezien, maar gegaan voor Goud

Ik had het soms fucking heet en soms dagen koud

En als de klok luidt, bouw dan een mooi feest voor mij!”

Luister het nummer op: https://www.youtube.com/watch?v=JDd_BRlevbE

Wil je Jeroen op zijn reis volgen of een persoonlijk bericht aan hem meegeven, dat kan via de website van ‘De Roadtripper’ (https://roadtripper.webnode.nl/).

Utrecht, 16 april 2025 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *