Je kunt Pawan vinden bij het stadhuis. Samen met zijn maten zit hij daar op de rand, uitkijkend over een bloemperk. Pawan is goed aangekleed. Hij draagt een pet én een capuchon, een trui en een jas. Alles wat hij aantrekt, hoeft niet in zijn tas. Wat zit er dan wél in zijn shopper? Eten, volle blikjes bier en lege blikjes. Verder nog wat kleding, zijn slaapmatje en een paraplu. En dan heeft hij nog een grote tas met een dekbed.
Kindertijd
Pawan werd in 1976 geboren in Suriname. Toen hij zes jaar oud was, verhuisde hij met zijn ouders naar Nederland. Ze woonden in Den Haag, waar hij ook naar school ging.
Zijn moeder overleed en Pawan bleef bij zijn vader wonen. Pawan had moeite met leren, want hij kan niet zo goed lezen en schrijven. Daarnaast is hij doof aan zijn rechteroor en is zijn geheugen niet zo goed. Deze problemen had hij als kind al.
Getrouwd geweest
Pawan is getrouwd geweest met een Surinaamse vrouw en samen kregen ze een zoon. Toen ze uit elkaar gingen, vertrok zijn ex-vrouw met hun zoon naar Suriname, waar ze nog steeds wonen. Zijn ex-vrouw is daar met een andere man getrouwd en kreeg met hem drie kinderen. Het aparte is dat die kinderen de achternaam van Pawan gebruiken, omdat hun halfbroer ook zo heet.
Schoonmaker
In Den Haag heeft Pawan als schoonmaker gewerkt. Dat ging op zich wel goed, maar hij dronk bier tijdens het werk en werd ontslagen. Toen zijn vader merkte dat Pawan ook cocaïne gebruikte, werd hij heel boos en zette hij hem het huis uit.
Oma
De oma van Pawan woonde in Nijmegen. Zij trok zich zijn lot aan en nam hem in huis. Zijn oma heeft heel veel voor Pawan betekend. Ze was een hele lieve vrouw. In Nijmegen heeft hij Jezus leren kennen en in 2007 is hij gedoopt. Toen zijn oma overleed was hij heel verdrietig. Bovendien moest hij ook nog eens het huis verlaten, omdat het op naam van oma stond.
Apeldoorn en Beekbergen
Pawan kwam in Apeldoorn terecht. Hij woonde in een woon- en leefgemeenschap om van zijn verslaving af te komen. Ook moest hij toen naar school, het ROC in Apeldoorn. Het ging daar niet goed vanwege zijn leerproblemen en daarom ging hij daar weg. Ook verbleef hij een tijdlang op een zorgboerderij in Beekbergen om af te kicken. Pawan vindt het erg dat hij verslaafd is. Hij zou graag een goed leven leiden. Nu gebruikt hij zes blikjes bier op een dag. Een jointje roken, dat doet hij ook. Heel af en toe rookt hij een pijpje cocaïne.
Lichtpuntjes
Pawan heeft geen telefoon, dus hij kan niet bellen of op internet. Als hij naar de bibliotheek gaat, kan hij daar wél internet gebruiken. Dan zoekt hij op Facebook naar zijn familie. Hij weet dat zijn zoon getrouwd is en dat ze over twee maanden een kindje verwachten. Dan wordt Pawan opa en daar is hij heel trots op!
Pawan luistert graag naar allerlei soorten muziek, zoals klassieke en lichte muziek. Hij vindt het ook leuk om ergens een potje te gaan poolen.
‘Shoppen’
Er lopen mensen langs terwijl wij in gesprek zijn. Pawan kent ze allemaal. Er komt ook een jongen van zestien à zeventien jaar naar hem toe. Hij vraagt aan Pawan: “ga je mee shoppen?” Pawan gaat met hem mee en ik pas op zijn spullen. Na een tijdje komt hij terug en legt hij uit wat er zojuist gebeurde: “Die jongen wil wiet kopen, maar hij is nog geen achttien jaar.” Dat gaat Pawan voor hem doen en die jongen betaalt hem dan 2,50 euro. Niet goed voor die jongen, maar Pawan heeft geld nodig. Hij haalt berustend zijn schouders op en zegt: “Tja, zo gaat het.”
Plekken om te bivakkeren
Pawan slaapt in het portiek bij een kerk. Dat mag niet, maar hij doet het toch. Hij moet toch ergens slapen. Met behulp van een paraplu blijft hij droog. De paraplu is helaas stuk en later breng ik hem een andere paraplu.
Pawan heeft vaste plekken in Apeldoorn om te bivakkeren. ’s Morgens haalt hij ontbijt in het Oranjepark. Daarna zit hij een tijd bij het stadhuis. Vervolgens gaat hij ook vaak bij een supermarkt staan.
Op het Marktplein mag je geen alcohol gebruiken. De politie controleert daarop. Kijk, daar komen ze aan! Pawan verstopt snel het blikje bier waar hij net aan begonnen was in zijn tas, tussen de lege blikjes.
Er staat hier nu ook een bus van het Leger des Heils. Als Pawan terugkomt van het toilet in het stadhuis gaat hij langs bij die bus. Hij krijgt flesjes water en een bekertje pinda’s. Samen eten we pinda’s, terwijl wij in het zonnetje zitten dat inmiddels is gaan schijnen.
Er zijn ook plekken in de stad waar je warm eten kunt krijgen. Daar gaat Pawan eten, al moet je er wel wat voor betalen. Hij zoekt lege blikjes, levert ze in en krijgt zo een beetje geld.
Een boodschap voor de mensen
Op de vraag of Pawan nog een boodschap voor de mensen heeft antwoordt hij:
”Je moet God aannemen. Je kan altijd bij God komen, want je bent Zijn Kind.”
Apeldoorn, 28 mei 2025
