Het levensverhaal van Edsel

Op de drempel van het gebouw waar ik Edsel ontmoet staat de volgende spreuk: “Een reis van duizend mijlen begint met de eerste stap.” En zo is het ook met dit verhaal. Edsel, een vriendelijke zestiger die zijn woorden zorgvuldig weegt, vertelt over zijn jeugd. Af en toe staat hij stil bij wat erboven komt aan mooie en verdrietige dingen. Hij verbaast zich over hoeveel er gebeurd is in die eerste twintig jaar. Deze eerste stap is voorlopig genoeg. Later wil hij meer vertellen. 

---

Een jongen met veel talenten 

Op 14 december 1966 wordt Edsel geboren in Willemstad, Curaçao. Hij is het achtste en jongste kind in een katholiek gezin en heeft zes zussen en één broer boven zich. Het is een fijn gezin, waarin hij gelukkige kinderjaren beleeft. Zijn vader werkt bij de waterraffinaderij en zijn moeder is huisvrouw. Naast de zorg voor het grote gezin is ze ook naaister. Ze houdt van cultuur en maakt kostuums voor carnaval en bruiloften. Edsel denkt aan haar terug als een goede moeder. Ze betrok hem bij alles en daar heeft hij veel van geleerd. Bij het naaien doet Edsel de draad door de naald en helpt met spelden en rijgen. Zelf zit hij ook achter de naaimachine. Bij het koken helpt hij zijn moeder ook al op jonge leeftijd mee. Hij groeit gedisciplineerd en respectvol op en ervaart dat nog steeds als een goede basis. 

Als jongste kind heeft Edsel een bijzondere positie in het gezin. Iedereen verwent hem. Hij trekt veel op met zijn oudere zussen, vlecht hun haren en ziet hun ontwikkeling van kind naar volwassene. Ze gaan beha’s dragen en krijgen vriendjes. Edsel wordt op die manier sneller volwassen. 

Hij is een jongen met veel talenten die hij allemaal benut. Op de muziekschool bij de fraters krijgt hij zijn eerste muzieklessen en daar wordt de basis gelegd voor een leven vol muziek. Edsel speelt gitaar, basgitaar en percussie. Daarnaast voetbalt hij, speelt honkbal en zit bij de padvinderij. Hij is goed in sport en bij de padvinderij leert hij veel praktische vaardigheden. Zo leert hij om zelf vuur te maken en om in de buitenlucht op open vuur te koken. Vaardigheden die hem later goed van pas zullen komen.  

Zijn ouders hebben het druk met de grotere kinderen in het gezin. Ze zien Edsel als zelfstandig en wijs voor zijn leeftijd en geven hem als jongste alle ruimte om te doen wat hij wil. En Edsel geniet van zijn mooie, volle leven. De toekomst lacht hem toe. 

Een slang in het paradijs  

Edsel kan goed leren, maar hij houdt er niet van. Op de basisschool blijft hij daardoor een keer zitten. Intussen komt er een slang het paradijs binnensluipen in de vorm van verdovende middelen. In de derde klas van de lagere school neemt een klasgenoot drugs mee en experimenteert hiermee met een paar andere jongens, waaronder Edsel. Hij vertelt: ”Dat was het begin, de nekslag. Ik was nog een kind, een jaar of tien. Ik was naïef. Onbewust ben ik gaan spelen met een slang. Het was een wurgslang die mij niet meer zou loslaten.” 

Thuis is alles perfect en goed, maar op straat ligt de verleiding op de loer. Edsel bevecht die met muziek, sporten en de padvinderij, maar dat helpt niet.  

Na de lagere school start Edsel met de Lagere Technische School, richting metaaltechniek. En dan, als tiener begint het leven pas echt. Stappen, dansen als Michael Jackson, breakdance en funk. Hij vertelt over die tijd: “Je gaat meer werken. Je laat de school voor wat het is. Je wilt werken om meer te blowen. Je krijgt meer vrienden en vriendinnen. Alles wordt meer en dat geldt ook voor drugs. Dan kan je zodanig uitglijden dat je verslaafd raakt.”  

Het lukt hem een tijdje om de verslaving te combineren met zijn school en hobby’s. Maar het gaat van kwaad tot erger. Edsel steelt geld thuis, liegt tegen zijn ouders en familie en is niet meer aanwezig op familiefeestjes. Zijn ouders pikken de signalen op en sturen hem voor een poosje naar zijn zus en zwager. Maar ook daar loopt het uit de hand. Edsel zoekt hulp en meldt zich samen met zijn ouders aan bij Yabi di Libertad, een ontwenningskliniek op Curaçao. Hoe oud hij dan precies is, weet hij niet meer. Hij denkt dat het rond zijn zeventiende of achttiende jaar was. 

Geestelijke vorming en huwelijk 

Yabi di Libertad gelooft in de behandelende kracht van God. Dat houdt in dat verslaafde cliënten, naast veel sporten en muziek maken, ook geestelijke vorming krijgen. Geen medicatie, maar gebed en kerkdiensten. Edsel krijgt goede begeleiding en wordt gestimuleerd in zijn hobby’s. Hij bekeert zich en wordt gedoopt in zee. 

Vanaf dat moment reist hij met de muziekband van Yabi di Libertad naar andere plaatsen om op te treden en te evangeliseren. Wat hem vooral is bijgebleven, is de reis naar Puerto Rico. Daar ontmoet hij Bobby Cruz en Richie Ray, een bekend muzikaal duo. Hij vindt het nog steeds bijzonder dat hij met zulke beroemde musici heeft samengespeeld. 

Edsel verblijft ongeveer negen maanden in de kliniek. Op een dag ziet hij vanuit het raam een mooie dame lopen. Hij trekt haar aandacht en vraagt of ze binnen wil komen. Vanaf dat moment komt M. regelmatig op bezoek en woont ze de kerkdiensten bij. Hun relatie groeit al snel. Ze worden een stel en het huwelijk wordt ingezegend door de pastoor van de kliniek. Het is een mooie tijd. Edsel is twintig jaar en zijn vrouw drie jaar ouder. 

Werkende leven 

Via zijn zwager krijgt Edsel een seizoensbaan bij een bekend restaurant op Curaçao. De chef-kok ontdekt al snel dat Edsel handig is in de keuken en neemt hem onder zijn hoede. 

Door zijn eerdere ervaringen thuis en bij de padvinderij pakt Edsel alles snel op. Hij volgt verschillende cursussen via het bedrijf en mag zelfs aan de slag als eerste kok of souschef. Helaas is hij ook in de horeca niet veilig voor de wurgslang. Het werk is druk en stressvol. Veel kelners snuiven en ook de chef-kok heeft een koffer vol verdovende middelen. 

De verslaving slaat weer toe en zorgt ervoor dat Edsel regelmatig stopt met werken, een poosje thuiszit en daarna weer op zoek moet naar een nieuwe baan. Hij heeft een breed curriculum vitae en wordt altijd aangenomen, ook al heeft hij geen diploma. Op die manier doet hij ervaring op bij verschillende bekende restaurants op Curaçao en daar is hij nog steeds trots op. Zijn leven gaat met vallen en opstaan. 

In 1988 wordt zijn dochter geboren. Edsel kan zijn geluk niet op. Hij noemt het nog steeds de mooiste dag van zijn leven. Toch kan hij er niet voor zijn dochter zijn zoals hij wil. Het huwelijk verloopt moeizaam omdat zijn vrouw erg jaloers is en steeds denkt dat Edsel andere vrouwen heeft. Als de relatieproblemen toenemen is het bijna een logische keuze om weer voor drugs te kiezen. 

Na een tijdje valt het besluit dat Edsel naar Nederland zal gaan, om daar een nieuwe toekomst op te bouwen voor zijn gezin. Zijn vrouw en dochter blijven op Curaçao, totdat hij in Nederland gesetteld is. 

Wordt vervolgd 

Dit is het eerste deel van het levensverhaal van Edsel. Hij wil het optekenen voor zijn dochter en zijn familie. Op dit moment is er geen contact met hen, vanwege de worstelingen die hij doormaakt. 

Edsel is trots op zijn dochter, die een goed leven voor zichzelf heeft opgebouwd. Ondanks alles heeft ze dat op eigen kracht gedaan. Edsel heeft goede herinneringen aan de tijd dat ze samen muziek maakten in een band in Nederland. Hij houdt veel van haar.  

Dat geldt ook voor zijn zussen en broer. Ze hebben hem altijd gesteund in goede en slechte tijden. Hij is blij dat zijn broer het terrein van het ouderlijk huis zo goed in stand houdt. 

Edsel kwam materieel niets tekort in zijn jeugd en mocht meedoen met alle activiteiten van zijn zussen en broer. Ook is hij blij met alle mensen met wie hij muziek maakte, in kerken maar ook in wereldse bands.  

Het doel van Edsel is om los te komen van drugs en criminaliteit. Hij voelt zich op dit moment sterk en krachtig genoeg om de toekomst met hoop tegemoet te zien. 

Zutphen, 19 juni 2025