Rimoun

Opgetekend door Nicoline van Wonderen, februari 2024

“Leven bestaat uit het opdoen van ervaringen. Ik heb fouten gemaakt en ging de verkeerde kant op. Daarvan kan ik leren en nu wil ik al die ervaringen gebruiken om te komen aan eten, vast werk en een eigen woonplek. En met mijn verhaal hoop ik andere mensen te helpen. Mijn tip is: lees contracten heel goed!”

Rimoun uit Roemenië, maar van oorsprong een christelijke Egyptenaar, wil graag zijn verhaal vertellen, maar enkel over het laatste jaar hier in Nederland. Dat is volgens hem al lang en ellendig genoeg.
De voorgaande jaren zullen nog veel meer tijd in beslag leggen. Dat verhaal wil hij een andere keer vertellen. Echter ook in het vervolggesprek bleek het vooral weer over de werkervaringen te gaan. De verhalen over zijn jeugd en zijn gezin worden kort aangestipt met de verkondiging dat hij het daar liever niet over wil hebben.

Situatie nu
Op dit moment is hij dakloos en werkloos en komt hij opwarmen en eten in Wal-125, waar vrijwilliger Ronald een afspraak voor hem regelt om de volgende dag bij het Daklozenloket een mailbox te bemachtigen. Later blijkt dit niet te zijn gelukt. Ook is hij bij het Juridisch Loket geweest, maar ze hebben hem nog steeds niet opgeroepen voor een tweede gesprek. Zijn telefoon staat vol met appberichten tussen hem en werkgevers, info over gewerkte uren en foto’s van verwondingen. Volgens hem bewijsmaterialen van de manieren waarop hij iedere keer belazerd is door werkgevers. Twee straatwerkers kunnen een ticket voor de terugreis naar Roemenië regelen. Echter daarvan wil hij geen gebruik maken. Hij wil in Nederland blijven, blijvend werk vinden, een eigen slaapplaats regelen en zijn leven op orde krijgen.

Tijdelijk slaapt hij in het huis van een Egyptenaar die nu in zijn eigen land zit. Zijn kaak is opgezet, waarvoor hij een afspraak met een arts heeft. Hoewel hij zijn kinderen mist, wil hij ook voor hen in deze situatie niet terug naar Roemenië: hij schaamt zich en wil eerst een beter leven creëren.

Jeugd in Egypte en Zürich
Hij wil niet veel kwijt over zijn familie en jonge jaren. Hij komt uit een koptisch gezin uit El Minya in Egypte. De gevolgen van de oorlog tussen Egypte en Israël van 1973 (*) werkten toen hij geboren werd in 1981 nog door. Hij heeft in zijn jeugd spanningen en problemen qua religie en qua politiek gevoeld. Hij behaalde een commercieel diploma en studeerde drie jaar communicatie. Echter die opleiding maakte hij niet af, doordat hij via zijn vader als 17-jarige kon gaan werken en leren in Zürich Zwitserland, waar zijn vader een bedrijf had. Daar beleefde hij een fijne tijd. Hij was er “happy”. Maar op een gegeven moment boterde het niet meer zo tussen zijn vader en hem en is hij vertrokken.

Van Roemenië tot Nederland
Hij belandde in Roemenië. Hij trouwde en kreeg twee kinderen. Ook had hij een bloeiend eigen bedrijf Veenirs genaamd, een transportbedrijf dat marmer en graniet vervoerde van Egypte naar Roemenië en hout van Roemenië naar Egypte.

Problemen in Egypte vanwege zwart geld en de economische crisis zorgden ervoor dat hij geen orders meer kreeg en dat zijn bedrijf failliet ging. Tevens was dat de tijd dat zijn huwelijk eindigde. Zijn ex-vrouw en kinderen, inmiddels 17 en 12 jaar wonen in Boekarest. Toen hij een keer op 80 kilometer van hun woonplaats was, koos hij ervoor om zijn kinderen toch niet op te zoeken, uit schaamte voor zijn leven zonder werk en woning.

Na deze bittere ervaringen heeft hij nog enige tijd een ander bedrijf gehad en gedurende tien jaar een vriendin. Meer vertelt hij daar niet over. Wel meldt hij nog dat hij in Duitsland heeft gewerkt als chauffeur voor Amazon. Na een gevecht met iemand uit hetzelfde land als zijn baas, werd hij ontslagen. Hij kon
de huur niet meer betalen en belandde op straat. Hij vertrok naar Wenen en terug naar Roemenië. Hij hoorde over goede werkzaamheden in Nederland en vertrok daarnaar toe.

Drijfveren voor zijn verhaal over zijn afgelopen jaar in Nederland
Na acht jaar pendelen tussen Roemenië en Nederland is hij het afgelopen jaar in Nederland gebleven en heeft hij diverse werkzaamheden gedaan, zonder blijvend resultaat. En daarover wil hij graag en zeer uitgebreid vertellen. Dat is wat hij wil dat mensen lezen. Hij wil dat men ziet hoe werkgevers omgaan met mensen uit het buitenland die niet goed de contracten in het Nederlands kunnen lezen. En hij hoopt dat buitenlandse werknemers het lezen en er iets van zullen leren: in ieder geval dat je heel goed de kleine lettertjes in de contracten moet lezen en niet in blind vertrouwen aan de slag moet gaan.

Zijn afgelopen jaar in Nederland: werk en ontslag
In het kort komt het er op neer dat hij diverse banen heeft gehad, meestal als chauffeur, maar ook een keer in een keuken. Hij tekende contracten en dacht dat alles legaal en in orde was, maar iedere keer bleek het niet oké te zijn en werd hij ontslagen. Het gevolg was geen geld voor een woning en dus een dakloos bestaan leiden.

Hij vindt het belangrijk om alle werkzaamheden en de situaties te beschrijven. Daarbij worden bewijzen aangevoerd via zijn telefoon. Zo kreeg hij met zijn B-rijbewijs een baan als chauffeur op een 5 ton bus in Den Haag. Hij dacht dat het legaal werk was, maar na een maand begreep hij dat het illegaal was. Dat was niet wat hij wilde. Met Pasen 2023 was hij in de Egyptische kerk in Den Haag en sprak hij met iemand
die een baan en een huis voor hem en twee Syrische mannen kon regelen bij een Egyptische eigenaar. Echter deze was christen en wilde geen moslims waardoor alleen Rimoun, een christelijke Egyptenaar van oorsprong werd aangenomen en huisvesting kreeg. De baan bleek geen chauffeurswerk, maar werkzaamheden in een keuken van een pizzabedrijf. Hij moest op zijn knieën de keuken schoonmaken.
Echter hij heeft een knieprobleem, hij liet het uitstekende bot zien, waardoor het op de knieën werken veel pijn veroorzaakte. Daarbij verbrandde hij zijn hand aan de grill. Het resultaat was dat hij ontslagen werd en daarmee ook zijn woning uit moest. Hij belandde bij de nachtopvang in Gouda, maar mocht daar maar één nacht slapen. Daarna leefde hij daar een maand op straat. Opnieuw kreeg hij een baan in Den Haag, dit keer als chauffeur bij het bedrijf Eck. Hij kreeg daar een contract, maar kon geen voorschot krijgen om de huur van een woning te betalen en het bleek zwart werk te zijn.

Vervolgens vond hij werk bij het pakketleverbedrijf DPD. Bij het bezorgen van een pakket deed een kind de deur open en vloog een hond hem aan. Hij werd in zijn heup gebeten. Het litteken liet hij me zien. Omdat het een kind was en de hond alleen het huis bewaakte wilde hij geen aangifte doen.
Hij verwachtte hulp van het bedrijf om de wond te laten verzorgen in het ziekenhuis. Echter het bedrijf ontsloeg hem.

Ook heeft hij nog een heel verhaal over één van deze bedrijven dat meende dat hij geen werk ID had en een Nederlands ID voor hem zou regelen. Al die tijd moest hij wachten met werken en uiteindelijk gaf het bedrijf hem helemaal geen werk. Daarna werkte hij bij Buttuta via Amazone als pakketbezorger. Echter een val met zijn fiets met als gevolg een grote beenwond (hij liet een foto zien op zijn telefoon)
maakte dat hij tijdelijk uit de roulatie was. Het bedrijf beloofde hem dat hij terug kon komen als hij hersteld was. Maar toen hij terugkwam, bleek zijn contract te zijn gestopt en was hij opnieuw werkloos.
Weer liet hij het er niet bij zitten en vond hij werk bij Quick Taxi, maar na zeer korte tijd werd hij weer ontslagen. Volgens hem gebruiken ze daar zijn naam en ID voor andere werknemers.

Al met al heeft hij vele banen gehad, vele contracten ondertekend en heeft hij verschillende lichamelijke verwondingen gehad. Het resultaat was iedere keer dat hij ontslagen werd, daardoor geen geld had, geen huis en nu dus in het inloophuis zit. Nog steeds strijdbaar, op zoek naar gerechtigdheid en naar eerlijk en blijvend werk en een eigen woonruimte hoe klein dan ook.
Hij heeft ervan geleerd dat hij fouten heeft gemaakt. Te gemakkelijk mensen heeft vertrouwd, contracten heeft ondertekend die hij niet kon lezen en dat baan en huis hierdoor op dit moment niet voor hem zijn weggelegd.

Maar hij geeft niet op. Een baan en woonruimte en daarna zonder schaamte zijn kinderen in de ogen kunnen zien, dat is waar hij naar streeft.

Rimoun, dank je wel voor het delen van je ervaringen en veel kracht en succes bij het verwezenlijken van je droom.

Nicoline

*Noot:
Hij bedoelt de Jom Kipoer-oorlog (zo genoemd door de Israëliërs, omdat ze aangevallen werden op de Grote Verzoeningsdag), oftewel de Oktoberoorlog/Ramadanoorlog (zo genoemd door de Arabische wereld): het militaire conflict tussen Israël en een coalitie gevormd door Egypte en Syrië tussen 6 oktober en 22/25 oktober 1973. Op Jom Kipoer (= Grote Verzoeningsdag) vielen Egypte en Syrië Israël aan in een poging hun in 1967 door Israël bezette gebieden te heroveren.

De resultaten waren onder andere:

• 1978 Camp Davidakkoorden
• 1979 vrede tussen Israël en Egypte
• de Palestijnen voelden zich verraden
• Egypte uit de Arabische Liga en verloor zijn status van leidende Arabische natie
• Egypte werd bondgenoot van de VS
• 1981 president Sadat vermoord
• 1982 Israël trekt zich terug uit de Sinaï
• dit was eerherstel voor Egypte na de nederlaag van de Zesdaagse Oorlog in 1967
• maar de Arabische wereld was daarna verdeeld
  (lees meer op Wikipedia)